Dit is het tweede concert in de fameuze Village Vanguard van Steve Coleman (Chicago, 1956) en zijn Five Elements, het eerste vond plaats in 2017, dit was een jaar later. De bezetting is als volgt: Steve Coleman (altsaxofoon), Jonathan Fintayson (trompet), Anthony Tidd (bas), Sean Rickman (drums) en Kokay (rap) die gitarist Miles Ozaki vervangt. De toevoeging van Mdw Ntr verwijst naar de hiëroglyfen, alfabet van de oude Egyptenaren, Coleman was kunstenaar voordat hij muzikant werd en daarom zijn vele van zijn muzikale concepten nog steeds geïnspireerd op visuele dynamische vormen en zo ook de tekens van het kemetisch systeem. Maar zoals Coleman opmerkt op de dubbel cd, de luisteraar hoeft zich hier niets van aan te trekken om de muziek te volgen. Alle nummers zijn van de hand van Coleman behalve “Little girl I’ll miss you” van Bunky Green en “Compassion” van John Coltrane.

Disc One begint met “Menes to Midas” een voortdenderende compositie met gedreven spel van Steve waar zich later Jonathan en Sean bijvoegen, alles onder een moordend tempo van de el. bas van Anthony, een veelbelovend begin. Met “Unit Fractions” wordt er gas teruggenomen, Steve begint met een fraaie solo waarna Kokayi invalt met zijn vrijwel onverstaanbare rap en de rest van de band, ik heb niks met rap dus dit gaat grotendeels aan mij voorbij, pas als Steve de touwtjes weer in de hand neemt wordt het weer spannende muziek. Daarna komt er een korte uitleg over hoe de muziek tot stand komt via spontaneous composition en het voorstellen van de bandleden. Vervolgens is er het fraaie “Little girl I’ll miss you”, ook hier voegt de rap van Kokayi weinig tot niets toe. “Compassion” begint als drumsolo die overgaat in Ascending Numeration met een wervelende solo van Steve waarna in DeAhBo er een dit keer een wel goed in het oor liggende rap volgt in een razend tempo, knap gedaan. Disc Two begint met het razendsnelle “9 to 5” waarin Finlayson uitblinkt met een supersnelle solo, perfecte muziek. De muziek van Steve Coleman klinkt prima totdat de overbodige rapper Kokayi zich laat horen, jammer.

Jan van Leersum.